HO PIRD RO ESTENE

HO PIRD RO ESTENE

Taé mordemi çı vané, rınd nézonené
Se cıré rehet béro, héni nusnené
Qesé sari vané, qa rınd néwanené
Ser u bıné qesa, ho hemegdar namnené

Pesew u perroz boyna ezberé ho vané
Qom se vano, çı wazeno, nianédane
Cıra ke perskeré, é ve ho; zof ve cané*
Xızmeta qomi kerda, qa coka zof zané*

Ju ezberé ho vané, ve ho ki hesnené
Sew u roz yéné, qomé maré ho goynené
Ho ki, qa xas zonené, sari xam vénené
Ho goynené, sari ro kemeru vornené

Vané ma felekime, qesu ro ho wené
Gege hérsé ho zapt nékené ho dırnené
Cıré çı weso vané, yé sari vurnené
Ju ke vazo, niya mekeré, ver çarnené

Sari ra hesnené, cıré wayir véjiné
Ve desté dine, lengeré pırdi bıriné
Verde sér nékené bıné lıngu weriné
Hawuré cı niyé, veho pırd ro erjiné

Torné Thuji çıqa ke raste ré wayiro
Zono ke, wayiré ğelete tım néçiro
Çıqa gıran, ğelete vano, qa sairo
Bé qom nébeno qe dewleti, qe feqiro


Zof ve cané: zof zerre ra::: çok içten
Zof zané: zof nazıkié//ezizé- xasé/
/ azizdirler, asildirler


*Kamia ma, kılamuné ma de ra*

Torné Thuji
13.04.2008

Köprüden Düşmek
-*-
Kimileri ne der, ne söyler bilemezler
Ne yazdıklarına dikkat etmezler
El sözü söyler, “ne dedik” demezler
'Emektarız' demekten de vazgeçmezler


Gece, gündüz ezberlerini okurlar
Halkın istemlerine de uzak dururlar
Kendileri sorgulanınca, aziz olurlar
Halka hizmet etmekten dem vururlar


Kendileri söyler, kendileri dinlerler
Halkımıza, hep kendilerini överler
Aleme ham, kendilerine olgun derler
Kendini över, alemi şikayet ederler


Felek olduklarını söyler, böbürlenirler
Kendilerini zaptedemez, hep şişinirler
Herşeyi söylerler, aleminkini değişirler
Böyle yapma denilice, yüzlerini çevirirler


Alemden duyarlar, lafı sahiplenirler
Bütün desteklerini, elleriyle kesiverirler
Göremezler ki, köprü ayakları kesilirler
Farkına varmadan, aşağı düşüverirler



Torné Thuji hernekadar doğruyu söylerse
Bilir ki; kendi avlanır, kim ihanet ederse
Şairler ne kadar ağır ağır eleştirlerse
Atmazlar, zengin ya da fakir olsun isterse


Torné Thuji